Ο πατήρ Ιωάννης Ρωμανίδης για τα Ιερατικά συνέδρια

«…Δεν πηγαίνω ποτέ σε Ιερατικά συνέδρια ως ομιλητής. Διαπίστωσα ότι οι εκασταχού Μητροπολίτες πλην ενίων εξαιρέσεων, με βλοσυρότητα Σουλτάνων προσπαθούν να κατατρομοκρατήσουν τους Ιερείς, κυρίως αυτούς που σέβονται την Ορθόδοξη Πίστη και Παράδοση και να επιβάλλουν την αθεολόγητη ιδεοληψία τους, τον αδογμάτιστο κοινωνισμό τους ή ακόμη και τα πάθη της ατιμίας τους… Με τέχνη και τρομοκρατία προσπαθούν να τα επιβάλλουν και αυτά…

Οι γαστρίμαργοι λένε: <Δεν βλάπτουν τα φαγητά και τα ποτά! Τα εξερχόμενα βλάπτουν>. Φανερή η Δεσποτική σοφιστεία στην παρερμηνεία του Ευαγγελίου. Σε όλο το μεγαλείο της!

Οι ηθικιστές λένε: <Δράση θέλει ο Χριστός>. Εννοείται ποιμαντική δράση, χωρίς αγώνα εσωτερικής κατάστασης. Δράση, δράση…Βράση, βράση… Και στο τέλος εξατμίζονται όλα και μένει άδεια η κατσαρόλα.

Οι αμοραλιστές, εκεί να ακούσετε φωνές…<Δεν ασχολείται ο Θεός με το πώς λειτουργούν οι γενετήσιες ορμές μας αλλά με την καρδιά μας>. <Καλά, είπα σε κάποιον, ακρωτηριασμένοι θα μπούμε στη Βασιλεία του Θεού; Τα γεννητικά όργανα, δεν συντονίζονται λειτουργικά με την καρδιά; Αν είναι καθαρή η καρδιά, όλος ο άνθρωπος έχει την άκτιστη Χάρη του Θεού διότι δεν εκφεύγει λειτουργικά από την αρχή και το ατέλεστον τέλος της υποστάσεως, δηλαδή το κατ’ εικόνα και το καθ’ ομοίωσιν του Αρχετύπου Συνανάρχου Λόγου. Στα ευαίσθητα σημεία του σώματος δεν πηγαίνει η Θεία Κοινωνία; Δεν θεούται όλος ο άνθρωπος; Υπάρχουν σημεία που επικρατεί ο Χριστός και άλλα που διαφεντεύει ο διάβολος; Τί είδους πίστη έχετε; Τί δυαλισμό εισάγετε στην Εκκλησία;>

- <Μα εσείς, απάντησε με κομμένη ανάσα, είστε ενάντια στην ηθική. Πώς τα λέτε αυτά;>

- <Στη στείρα ηθική της επιφάνειας του εξήγησα. Όχι στην ψυχοσωματική ηθική του βάθους που στην ορθόδοξη γλώσσα λέγεται Ασκητική>.

Κατάπιε την γλώσσα του ο τυραννίσκος…

Άλλος με κόλλημα στα λεφτά: <θέλω λεφτά για να κάνω έργο>. Βαρέθηκαν οι παπάδες του να ακούνε για λεφτά, επιχειρήσεις, επενδύσεις, ιδρύματα, οικονομικά προγράμματα… Αυτά τα βαπτίζει <έργο>, <διαποίμανση>! Χρειάζονται και αυτά σε ένα βαθμό αλλά δεν είναι αυτά το ποιμαντικό έργο… Άλλος βρίζει τους Αγίους. Είπε κάποιος: <επιβάλλω να οικοδομούν Ναούς επ’ ονόματι των Αγίων των πρωτοχριστιανικών χρόνων. Τους νεώτερους δεν τους εμπιστεύομαι>. Δεν ήθελε την Οσία Ειρήνη Χρυσοβαλάντου και τον Άγιο Νεκτάριο. Και ποιος είσαι εσύ που νομίζεις πως το εγκόλπιό σου λειτουργεί σωστά, όταν δεν έχεις εγκολπωθεί με νοερά προσευχή το φρόνημα των θεουμένων μέσα στην καρδιά; Τότε μπορείς να ξεχωρίζεις απλανώς. Τώρα συγχύζεις… Τί το φοράς αυτό το στρογγυλό στο στήθος πάνω στην καρδιά; Δεν έμαθες ποτέ ότι ο «έσω άνθρωπος τοις έξωθεν σχήμασι διατυπούται;» Εσύ τί νομίζεις άσχετε; Το εγκόλπιό σου, πρέπει να ξέρεις, που το λανσάρεις επιδεικτικά ως έμβλημα εξουσίας, έχει μία συνάρτηση με το βαθύτερο φρόνημά σου. Με το ήθος της καρδιάς σου. Γι’ αυτό το φοράς στο στήθος σου. Αντανακλά προς τα έξω «τον φερόμενον εν τη καρδία». Αν δεν το ξέρεις και το φοράς για να λιτανεύεις μια Κολωνακιώτικη εκκλησιαστική αριστοκρατία ως δείγμα ποικίλης υπεροχής, είσαι ένας μασκαρεμένος απατεωνίσκος, που εκμεταλλεύεσαι την Αποστολική εξουσία αλλά μισείς την Αποστολική αξία… Τελείς μυστήρια αλλά δεν θεραπεύεις ψυχές. Απεναντίας διαφθείρεις περισσότερο τις ήδη πάσχουσες και αρρωσταίνεις και τα υγιή μέλη της Εκκλησίας. Είσαι επικίνδυνος. Έπρεπε να είσαι στις τάξεις των κατηχουμένων. Το εγκόλπιο στο στήθος σημαίνει: «Ζῶ δὲ οὐκέτι ἐγὼ, ζῇ δὲ ἐν ἐμοὶ Χριστός». Βέβαια, αν και είναι ανούσια τα εξωτερικά δείγματα χωρίς καρδιακή συνάρτηση, υποστηρίζω ακράδαντα, ότι πρέπει να διατηρηθεί το ορθόδοξο σχήμα περιβολής των κληρικών στην Ελλάδα. Είναι το μόνο που απομένει να θυμίζει ότι είναι θεραπευτές και φοράνε και ειδική ιατρική ποδιά που μαρτυρεί την ιδιότητά τους αυτή… 

π.Ιωάννης Ρωμανίδης 2.3.1927 - 1.11.2001

Ο άλλος φωστήρας λέει σε πανορθόδοξες διασκέψεις (το επέβαλε αργότερα στο Μπαλαμάντ):

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος για τα παρά φύση αμαρτήματα

«Αυτούς τους παθιασμένους με παρά φύση (ανώμαλες) πράξεις εγώ τους λέγω πως είναι χειρότεροι απ’ τους δολοφόνους, γιατί είναι καλύτερο να πεθάνει κανείς παρά να ζει και να προσβάλλεται έτσι. Ο δολοφόνος απέσπασε την ψυχή απ’ το σώμα, ενώ αυτός κατέστρεψε την ψυχή μαζί με το σώμα. Κι όποιο αμάρτημα κι αν πεις, δεν θα πεις κανένα ίσο με την παρανομία αυτή… Ατιμωτικότερο ακόμη είναι να ζητούν οι γυναίκες αυτές τις παρά φύση επαφές, οι οποίες πρέπει να ντρέπονται πιο πολύ από τους άνδρες γι’ αυτά τα αίσχη..(Έχουν πιο ενισχυμένη την ντροπή μέσα τους). Είναι βέβαια πολλοί που δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και εφευρίσκουν επιχειρήματα για να υποστηρίξουν την ατίμωση αυτή. Όπως για παράδειγμα: εφ’ όσον δεν ενοχλώ κανέναν και ευχαριστιέμαι να κάνω αυτήν την πράξη, τί ενδιαφέρει τους άλλους τί κάνω στο κρεβάτι μου και με κατηγορούν ότι είμαι άθλιος και βρωμερός; Μήπως σκότωσα κανέναν; Μήπως έκλεψα; Μήπως συκοφάντησα; Μήπως πρόσβαλα κάποιον; Βέβαια, κάνω κάτι που εσύ διαφωνείς μαζί μου και έχεις διαφορετική άποψη. Γιατί όμως εγώ να το στερηθώ, επειδή εσύ έχεις άλλη γνώμη;

Σου απαντώ αμέσως, αγαπητέ μου. Ο καθένας έχει δικαίωμα να κάνει ό,τι θέλει και να συμπεριφέρεται με τον τρόπο που του αρέσει. Εγώ όμως, ως πνευματικός πατέρας, για να προστατέψω τους χριστιανούς, δηλαδή τα παιδιά μου, όχι μόνο πρέπει να λέω την αλήθεια του Ευαγγελίου, αλλά με αυστηρότητα θα μιλήσω και όχι με χάδια, αλλά και πυρακτωμένο μαχαίρι θα βάλω στην πληγή προκειμένου να θεραπεύσω το πάθος. Μάθε επίσης ότι με το να μην έχεις κάνει κάποια άλλα σοβαρά αμαρτήματα πέρα της παρά φύση συνουσίας, αυτό δεν σε δικαιώνει ενώπιον του Θεού. Ο καθένας μας, μας λέει ο Απόστολος Παύλος, είναι δούλος στο αμάρτημα που τον έχει αλυσοδέσει. Άλλος είναι δούλος και αιχμάλωτος στο ένα αμάρτημα, άλλος είναι δούλος και αιχμάλωτος σε άλλο αμάρτημα. 

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος (Αντιόχεια Συρίας 349 μ.Χ. - Κόμανα Πόντου  407 μ.Χ.)