Δήλωση Πατριάρχου Βαρθολομαίου στην Ροδόπη: «Ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης είναι ο μεγαλύτερος σύγχρονος Θεολόγος της χριστιανοσύνης, όπως επεσήμανε και ο Πάπας Φραγκίσκος»!!!
Σχόλιο: τον βολεύει τον πανούργο Πάπα η «Θεολογία» του Περγάμου γιατί κατοχυρώνει το πρωτείο του… Μέχρι τώρα, επικαλούνταν την διαδοχή Πέτρου για να στηρίξουν την κακοδοξία του πρωτείου. Τώρα, τους ήρθε «βούτυρο στο ψωμί» η αρτιφανής αιρετίζουσα θεωρία του Περγάμου, ότι υπάρχει προβάδισμα, ήτοι η «Μοναρχία» του Πατρός στην Τριαδική Θεότητα!!! Οπότε, αντανακλάται στη ζωή της Εκκλησίας, η δήθεν ιεραρχική δομή που επικρατεί στα πρόσωπα της Τριαδικής Θεότητας! Ακόμη και Μουσουλμάνοι Μουλάδες στη Θράκη, έχουν ηχογραφηθεί και εγκωμιάζουν τον Περγάμου, ως τον συγγενικότερο «Θεολόγο» της χριστιανοσύνης στην δική τους πίστη, αφού αποδέχεται την μοναρχία του Αλλάχ!!!
Υπάρχει και άλλη κρυφή αλλά δυνατή αιτιολογία για τον εκθειασμό του Περγάμου από τον Πάπα. Αντέγραψε ο Περγάμου τις θέσεις του προηγούμενου Πάπα Βενέδικτου Ράτσιγκερ περί προσώπου και τις μετέφερε στην ορθόδοξη Θεολογία. Ο Γιανναράς είχε πηγή τον Χάιντενγερ και Ρώσσους Θεολόγους στις θέσεις του περί προσώπου και ο Ζηζιούλας τον Ράτσιγκερ και δύο κυρίως ακόμη… Οι Λατίνοι, τέλη του 19ου αιώνα, πιεζόμενοι από τον διαφωτισμό και τον υπαρξισμό, θεώρησαν καλό να επανερμηνεύσουν τον Θωμά τον Ακινάτη και να καταλήξουν στην υπερθεώρηση της αξίας του βλάσφημου δόγματος actus purus για να δώσουν απάντηση στις υπαρξιακές αναζητήσεις. Κάποιες θέσεις του Ακινάτη, τις επέβαλλαν αναγκαστικά στις «θεολογικές» σπουδές και στην δομική βάση του σαθρού τους συστήματος. Κυρίως, το ακοινώνητο της ενέργειας του Θεού από τον άνθρωπο, αφού ταυτίζεται η ουσία και η ενέργεια στο Θεό και είναι αμέθεκτος συνολικά, ονομαζόμενη «καθαρά ενέργεια».
Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς 1296 - 14 Νοεμβρίου 1359 |
Ο Περγάμου, τους διευκόλυνε στις θέσεις τους αυτές. Μαρτυρία σημαντική ο ευπρεπής αλλά και δριμύς έλεγχος που εξαπέλυσε δημοσίως εναντίον του, Μητροπολίτης της Βορείου Ελλάδος από την Καντιωτική φύτρα, ο Ελευθερουπόλεως Χρυσόστομος Αβαγιανός. Ήταν λίγο μετά από μια σύναξη των Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου και με αφορμή όσα είπε ή υπενόησε εις βάρος του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά, ο «πολύς» εν στοχασμώ Περγάμου Ζηζιούλας…