Οι Άγιοι Πορφύριος και Παΐσιος και οι Γέροντες: Αναστάσιος Κουδουμιανός, Εφραίμ Φιλοθεΐτης (Αριζόνα) και Αθανάσιος Μυτηλιναίος για τις παρά φύσιν σχέσεις και την ομοφυλοφιλία.

Σημείωνε σχετικά (1) ο Άγιος Πορφύριος (ο Καυσοκαλυβίτης) ότι οι παρά φύσιν σχέσεις των γονέων (πρωκτικός και στοματικός έρωτας) επειδή είναι ομοφυλοφιλικές (συνειδητά ή ασυνείδητα) διαστροφές αλλοιώνουν το D.N.A. των γεννητόρων και προκαλούν πολλές φορές την γέννηση παιδιών με ροπή προς την έκφυλη σεξουαλική ζωή (ομοφυλόφιλη ή ετεροφυλόφιλη). Τούτο διότι οι γενετήσιες σεξουαλικές ανδρόγυνες σχέσεις όταν για ‘’ποικιλία’’ ερωτικής απόλαυσης παρεκτρέπονται σε παρά φύσιν ανώμαλες σαρκικές σχέσεις εκφυλίζουν την κυτταρική μνήμη του D.N.A. των δυο γονέων. Εξού το Αγιοπατερικό χωρίο: ‘’αμαρτίαι γονέων παιδεύουσιν τέκνα’’, πασίγνωστη αγιογραφική ρήση. 

Ομοίως, όπως πληροφορούμαστε από ζεύγη Αθηναίων, που είχαν επισκεφτεί τον σύγχρονο μεγάλο όσιο Γέροντα Αναστάσιο (της Ιεράς Μονής Κουδουμά 1925-2013 μ.Χ.) παρόμοιες ήταν και οι δικές του τοποθετήσεις. 

Μάλιστα, ο όσιος Γέροντας Αναστάσιος έλεγε: ό,τι ο σκοπός του γάμου είναι να διασώσει το κατά φύσιν και να οδηγήσει στο υπέρ φύσιν, δηλαδή στην θέωση. Όταν (ο γάμος) παρεκτρέπεται στο παρά φύσιν όχι απλώς δεν έχει όφελος (πνευματικό) αλλά αποδεικνύεται και πολλαπλώς επιζήμιος γιατί συγκαλύπτει την διαστροφή κάτω από τον φυσιολογικό μανδύα (του γάμου) και μας ταυτίζει με τον διεστραμμένο δαίμονα, γεγονός που έχει επιπτώσεις τόσο στην ψυχική αρμονία των συζύγων όσο και στην γενετική τους συνέχεια (τα τέκνα τους, τους απογόνους τους). Αυτές οι αμαρτίες μάς υποβιβάζουν χαμηλότερα και από τα επίπεδα των ζώων τα οποία έχουν σιδηρούς φραγμούς που διέπουν την λειτουργία του γενετήσιου ενστίκτου και ουδέποτέ εκτρέπονται στο παρά φύσιν. 

Γέροντας Αναστάσιος Κουδουμιανός

 Ο σύγχρονος Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνα (ο Φιλοθεΐτης) υποστηρίζει και εκείνος, όπως και ο προαναφερθής Γέροντας Αναστάσιος, ό,τι η ιταμή (ιταμός=αυθάδης, θρασύς, αναιδής) διακύβευση (=διακινδύνευση) της Θεοσύστατης ανθρωπολογίας (ανθρώπινης οντολογίας) και φυσιολογίας θα αποτελέσει την αιτία του επερχόμενου Γ’ παγκοσμίου πολέμου. 

***

Για τους λόγους αυτούς οι σύγχρονοι Άγιοι Πορφύριος (2), ο Γέροντας Αναστάσιος ο Κρητικός (της Ιεράς Μονής Κουδουμά), ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης (3) και ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης (4) συνιστούν εξαγιασμό των γονέων, προ και κατά τον γάμο τους με τακτική εξομολόγηση, υπακοή, Θεία Κοινωνία για να εξαγιάζονται ψυχοσωματικά οι γονείς και να μην γεννούν διεστραμμένα, έκφυλα παιδιά. 

***

Ο άγιος μακαριστός σύγχρονός μας αρχιμανδρίτης Αθανάσιος Μυτιληναίος μάς τόνιζε σε διάφορες ομιλίες του, μέσα από την Παλαιά Διαθήκη ότι η κακή κληρονομικότητα, λόγω σαρκικής αμαρτωλότητας επηρεάζει αρνητικά κληρονομικά τους απογόνους μας μέχρι 7ης γενεάς. Πολλοί γονείς, που υπέφεραν τα παιδιά τους και τα εγγόνια τους, όταν συμβουλεύονταν σύγχρονους προορατικούς και διορατικούς ορθοδόξους γεροντάδες (για παράδειγμα τους Αγίους Πορφύριο, Παΐσιο, τον Γέροντα Αναστάσιο και λοιπούς) επληροφορούντο, κατάπληκτοι, ότι φταίνε οι ίδιοι και οι προγονοί τους για τα ψυχοσωματικά άρρωστα ή έκφυλα παιδιά τους.

Στην συγχυσμένη εποχή μας πολλοί έκφυλοι άνθρωποι ετεροφυλόφιλοι ή ομοφυλόφιλοι, οι δισεξουαλικοί (gays), δικαιολογούν σαν φυσιολογική την σεξουαλική τους συμπεριφορά. Τούτο διότι αγνοούν την ορθόδοξη πνευματικότητα ή για να μη νιώθουν ενοχές ή γιατί δεν πιστεύουν στην ύπαρξη της ψυχής – γιατί είναι φροϋδιστές – και θεωρούν τον άνθρωπο άψυχο λογικό ζώο ‘’body’’ που άγεται και φέρεται μόνο από ζωώδη ένστικτα (π.χ. η γενετήσια ορμή-libido). Για τους φροϋδιστές θεωρείται η libido πανάκια που εξηγεί και δικαιολογεί κάθε ψυχοσωματική διαστροφή σε ορμονικό επίπεδο και σε νευρώσεις και ψυχώσεις. Προς τιμήν του ο ίδιος ο Φρόϋντ θεωρούσε την ομοφυλοφιλία σαν σιχαμερή, εγκληματική διαστροφή (5).

***

Αν υποθέσουμε ότι στατιστικά και σπανιότατα γεννιέται ένα παιδί ‘’αγοροκόριτσο’’ (ερμαφρόδιτο ή με διαταραχή ορμονών) στο 98% των περιπτώσεων η ομοφυλοφιλία είναι περισσότερο επίκτητη και λιγότερο κληρονομική. 

Είτε κληρονομικά είναι τα αίτια της ομοφυλοφιλίας είτε επίκτητα: Δεν πρέπει σαν χριστιανοί ορθόδοξοι να δεχόμαστε σαν φυσιολογική έκφραση της σεξουαλικότητας την ομοφυλοφιλία αλλά να την θεωρούμε σαν ψυχοσωματική (διαβλητή και αδιάβλητη*) ασθένεια-πάθος και να μετανοούμε ορθόδοξα για να μας απαλλάξει ο Χριστός από αυτήν αγιοποιώντας μας. Είναι ολοφάνερο ό,τι ο Χριστός μας ξέρει ότι το 30% του κακού εαυτού μας είναι κληρονομικότητα, για την οποία δεν φταίμε! Φταίμε όμως όταν αφήνουμε τους δαιμονικούς λογισμούς να μας δαιμονοποιούν οδηγώντας μας σε δικαιολογία και αμετανοησία, να ορίζουμε δηλαδή την αμαρτωλότητά μας φυσιολογική επιλογή ή ‘’φυσική’’ αναμάρτητη κατάσταση. Ο Χριστός μας ξέρει πόσο αμαρτωλοί και άρρωστοι είμαστε ψυχοσωματικά. Να μη δεχόμαστε δαιμονικούς λογισμούς απελπισίας. Αναμάρτητος ουδείς!

* Δηλαδή ακατηγόρητη, σωματικά κληρονομούμενη μέσω D.N.A. σαν ροπή

Επιμέλεια: α.α.κ. (6.7.2019)

***

Βιβλιογραφία / Πηγές: 

(1) Τα κάτωθι από την μονογραφία: ''Λόγος περί ομοφυλοφιλίας - θεματικής εβδομάδας έμφυλων ταυτοτήτων και σχέδιο νόμου για την αναγνώριση της ταυτότητας φύλου'', μοναχού Ιωάννη, Ιούνιος 2017.

(2) Βλέπε σχετικά ‘’Βίος και Λόγοι’’ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, έκδοση Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Χανίων, Κρήτη

(3) Βλέπε σχετικά ‘’Με Πόνο και Αγάπη για τον σύγχρονο άνθρωπο’’, Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης, Λόγοι Α’, έκδοση Ιερό Ησυχαστήριο ‘’Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος’’ Σουρωτή Θεσσαλονίκης

(4) Συμβουλευτικό Εγχειρίδιο -Ή περί της φυλακής των πέντε αισθήσεων-, Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου, εκδόσεις Ρηγόπουλος

(5) Βλέπε σχετικά: ‘’Ψυχανάλυση’’ Σίγκμουντ Φρόϋντ, εκδόσεις Γκοβόστη και επίσης Σιγκ. Φρόϋντ ‘’Εισαγωγή στην Ψυχανάλυση’’ (2005), εκδόσεις Γκοβόστη