Ο Θείος Έρωτας είναι ενέργεια της Θείας Χάριτος που νικάει τους μεταπτωτικούς έρωτες των κτιστών

...Όταν και όσο ο Χριστός μάς αγιοποιεί και σοφοποιεί τόσο περισσότερο μάς κάνει και τον ερωτευόμαστε. Με αυτό τον τρόπο ο έρωτας μας, ξεπερνά τον έρωτα μας προς την αμαρτωλότητα. Έτσι ο θείος έρωτας νικάει τους αμαρτωλούς έρωτες. Βοηθοί μας στον Αγιασμό μας η υπόλοιπη Ορθόδοξη Οικογένειά μας, δηλαδή η Μανούλα μας η Παναγία και τα αδελφάκια μας οι Άγιοι Άγγελοι και οι Άγιοι Άνθρωποι.
 

Επίσης, ο Χριστός μάς προτείνει δυο δρόμους αγιασμού παράλληλους και ισάξιους: τον ορθόδοξο Γάμο και τον ορθόδοξο μοναχισμό. Επίσης, όσο αμαρτωλοί να είμαστε να μην απελπιζόμαστε ποτέ γιατί ο Χριστός μας: πρώτον μας αγαπά αιώνια και δεύτερον είναι απείρως δυνατότερος από την οποιαδήποτε αμαρτωλότητά μας, αρκεί να τον αφήσουμε, να του το επιτρέψουμε να μας αγιάσει.
Αμήν. Γένοιτο για όλους ανεξαιρέτως (ορθοδόξους, ετεροδόξους, αλλοδόξους) ζώντες και κεκοιμημένους...


...Ο Θείος Έρωτας είναι η Χριστοδώρητη Αγιοπνευματική Αγάπη, η μόνη ανιδιοτελής, αναμάρτητη, που όποιος την λάβει από τον Χριστό μας (έγγαμος ή όχι) αγαπά ακόμη και τους εχθρούς, δηλαδή όσους τον μισούν. Τέτοια αγάπη είναι μόνον Χριστοδώρητη και ποτέ ανθρώπινη μεταπτωτική. 

 

   μοναχός Ιωάννης (εκ Μακεδονίας)

 

 *απόσπασμα από τον Λόγο περί Μετανοίας, υπακοής και εξομολογήσεως του π.Ιωάννη, ολόκληρος ο λόγος εδώ Α' μέρος και Β' μέρος