Εκοιμήθη χθές Παρασκευή, 22 Ιανουαρίου 2021 ο γέροντας Γαβριήλ Μάϊνας. Υπήρξε ηγούμενος στην Ιερά Μονή Προφήτου Ηλιού Θήρας την περίοδο 1962 έως το 1985. Κατόπιν πήγε στο Άγιον Όρος, στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου στους ζηλωτές κατόπιν στην Ιερά Μονή Βατοπεδίου.
Τον γνωρίσαμε τα έτη 2007-2008. Είχε φύγει ή διωχθεί λόγω διαφωνίας από την Βατοπεδίου και ζούσε σε ένα κελάκι μέσα στην χαράδρα της Καψάλας λίγο πιο κάτω από το ιερό κελί του ''Άξιον Εστίν''. Για να τον συναντήσουμε πέρναμε τον δρόμο που ξεκίναγε πίσω ακριβώς από το Σεράϊ, την Σκήτη του Αγίου Αποστόλου Ανδρέα και Μεγάλου Αντωνίου. Στην αρχή το μονοπάτι ήταν καλντερίμι με πέτρα, μετά χωματόδρομος και όταν είχε βρέξει πιο δύσκολα, λάσπη.
Τον φρόντιζε και βοηθούσε ένας ζηλωτής μοναχός που έμενε λίγο πιο πάνω. Τού έφτιαχνε φαγάκι και μετά από κάποια χρονιά τον τάϊζε διότι όπως μάς έλεγε ο ίδιος ο γέροντας Γαβριήλ είχε πάθει ένα μικρό εγκεφαλικό, μια συμφόρηση, κάτι. Ούτε ο ίδιος δεν ήξερε διότι μάλλον δεν θέλησε να πάει σε γιατρό ή νοσοκομείο. Από τότε δυσκολευόταν να κάνει δουλειές με τα χέρια, ακόμη και να φάει. Χρειαζόταν βοήθεια.
Πάντα με την ποδιά του, όπως φαίνεται στις φωτογραφίες, πάντα καταδεκτικός, προσιτός, γλυκομίλητος. Έλεγες πως ο γέροντας Γαβριήλ είχε σπλαχνική καρδία, σπλάχνα οικτιρμών. Πολλές φορές με ευλαβείς φίλους καθήσαμε και μιλήσαμε. Συμβουλές, νουθεσίες, αγάπη, ενδιαφέρον, όλα στα έδινε και στα έδειχνε ο γέροντας.