Οι άνθρωποι ικανοποιούμε τα διαβλητά (=κατηγορητέα) ψυχοσωματικά μας πάθη (3φ=φιληδονία, φιλαργυρία, φιλοδοξία, φθόνος, κακία κ.ο.κ.) με λογισμούς, με λόγια και με έργα.
Για να συνειδητοποιήσουμε την αμετανόητη αμαρτωλότητά μας, ο Πατέρας μας και Γιατρός μας, ο Χριστός μας, επιτρέπει παιδαγωγικά να βιώνουμε τα επίχειρα (=αποτελέσματα) της αμετανόητης αμαρτωλότητάς μας.
Τα διαβλητά μας πάθη –όπως προαναφέραμε- ικανοποιούμε συνεχώς όλοι μας και περισσότερο εγώ (σας το εξομολογούμαι) με λογισμούς, λόγους και έργα. Τα επίχειρα είναι τα λεγόμενα βάσανα (λοιμοί, λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, πυρκαγιές, πόλεμοι ψυχροί ή θερμοί κ.ο.κ.). Αν και λόγω της πωρωμένης και επίμονης αμετανόητης αμαρτωλότητάς μας είμαστε ‘’σκληρόπετσοι’’ και ‘’αναίσθητοι’’ και πρέπει να φάμε πολύ ξύλο σαν παλιόπαιδα που είμαστε, ευτυχώς για εμάς, η Μανούλα μας η Υπεραγία Θεοτόκος και τα αδελφάκια μας, οι Άγιοι Άγγελοι και οι Άγιοι Άνθρωποι -ζωντανοί (επίγειοι) και κεκοιμημένοι-, παρακαλούν τον Χριστό μας να παιδαγωγηθούμε ελαφρά. Ας πούμε ο Χριστός να μας ρίξει 2-3 αντί για 10 ‘’ξυλιές’’.
Για να συνειδητοποιήσουμε την αμετανόητη αμαρτωλότητά μας, ο Πατέρας μας και Γιατρός μας, ο Χριστός μας, επιτρέπει παιδαγωγικά να βιώνουμε τα επίχειρα (=αποτελέσματα) της αμετανόητης αμαρτωλότητάς μας.
Τα διαβλητά μας πάθη –όπως προαναφέραμε- ικανοποιούμε συνεχώς όλοι μας και περισσότερο εγώ (σας το εξομολογούμαι) με λογισμούς, λόγους και έργα. Τα επίχειρα είναι τα λεγόμενα βάσανα (λοιμοί, λιμοί, σεισμοί, καταποντισμοί, πυρκαγιές, πόλεμοι ψυχροί ή θερμοί κ.ο.κ.). Αν και λόγω της πωρωμένης και επίμονης αμετανόητης αμαρτωλότητάς μας είμαστε ‘’σκληρόπετσοι’’ και ‘’αναίσθητοι’’ και πρέπει να φάμε πολύ ξύλο σαν παλιόπαιδα που είμαστε, ευτυχώς για εμάς, η Μανούλα μας η Υπεραγία Θεοτόκος και τα αδελφάκια μας, οι Άγιοι Άγγελοι και οι Άγιοι Άνθρωποι -ζωντανοί (επίγειοι) και κεκοιμημένοι-, παρακαλούν τον Χριστό μας να παιδαγωγηθούμε ελαφρά. Ας πούμε ο Χριστός να μας ρίξει 2-3 αντί για 10 ‘’ξυλιές’’.
Ιδιαίτερη παιδαγωγία από τον Χριστό μας πάσχουμε λόγω των σαρκικών μας αμαρτημάτων όπως η ομοφυλοφιλία ή οι παρά φύσιν σαρκικές σχέσεις μεταξύ ετεροφυλοφίλων εκτός και κυρίως εντός του ιερώτατου και Αγιότατου ορθοδόξου Γάμου (τέτοιες παρά φύσιν σαρκικές ετερόφυλες σχέσεις είναι οι πρωκτικές και στοματικές που συνιστούν την γενικότερη και γενικευμένη ομοφυλοφιλική πρακτική-σωματική παραχρησία). Αυτές επηρεάζουν αρνητικότατα ολόκληρη την ψυχοσωματική οντότητα των συζύγων μέχρι τελευταίου γενετικού γονιδιόματος. Γι’ αυτό σύγχρονοι Άγιοι, όπως οι Άγιοι Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης, ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης κ.α. συμβούλευαν τα νέα ορθόδοξα ανδρόγυνα, τους υποψήφιους νέους γονείς, να τα αποφεύγουν για να μην γεννούν παιδιά σπαστικά, αυτιστικά, ομοφυλόφιλα κλπ. (δείτε αναλυτικότερα τα παρακάτω κείμενα [1]).
Επίσης φοβερά αμαρτάνουμε με τις συνειδητές εκτρώσεις, με την συνειδητή συνεργεία ιατρών γυναικολόγων-ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ. Υπάρχουν όμως και οι ασυνείδητες εκτρώσεις λόγω άγνοιας γονέων και πνευματικών ενίοτε.
Εξηγούμεθα: Ένα στείρο ανδρόγυνο επιθυμεί ολόκαρδα, καλοπροαίρετα, ένα παιδάκι. Αποφασίζει να προχωρήσει σε τεχνητή γονιμοποίηση. Προκαλείται με ειδική ορμονοθεραπεία έκτακτη ωορρηξία στην γυναίκα. Κατόπιν προσλαμβάνει ο γιατρός από τις σάλπιγγες 4-5 ωάρια, τα γονιμοποιεί εκτός μήτρας –in vitro- δανειζόμενος σπέρμα από τον σύζυγο ή συγγενή ή φίλο του ζευγαριού ή δανείζεται σπέρμα από τράπεζα σπέρματος. Τα –in vitro- γονιμοποιημένα ωάρια εξετάζονται και ξεχωρίζονται από τον γιατρό σε ‘’ζωηρά’’ δηλαδή υγιή και σε ‘’κοιμισμένα’’ δηλαδή άρρωστα. Τα ‘’κοιμισμένα’’ πετάγονται στο νεροχύτη του ιατρείου. Αν τα υγιή δεν τα θέλει η μάνα, μερικά από αυτά ή όλα φυλάσσονται μέσα σε αποθήκες ψυχρού αζώτου (-272 βαθμούς κελσίου) για τρία περίπου χρόνια. Η μοίρα τους από εκεί και πέρα είναι προκαθορισμένη και ανάλογη. Συγκεκριμένα ή πετάγονται σαν άχρηστα μετά από 3 χρόνια ή χρησιμοποιούνται για καλλυντικά γιατί περιέχουν πολλά βλαστοκύτταρα ή πωλούνται εντός τριών ετών σε άλλους υποψηφίους γονείς παρένθετους, που αδυνατούν να προσφέρουν δικά τους ωάρια και σπερματοζωάρια και αγοράζουν έτοιμα κατεψυγμένα γονιμοποιημένα ψυχοσωματικά ανθρωπάκια.
Κατά την ολιγόωρη ή τρίχρονη παραμονή τους αυτοί οι πλήρεις ψυχοσωματικοί άνθρωποι, -αδελφοί μας, παιδιά μας-, βιώνουν εντονότατη αρνητική επίδραση στην ψυχή τους έστω κι αν το κορμάκι τους είναι άπλαστο ακόμη. Μη ξεχνάμε ό,τι η ψυχή μας από το 1ο δευτερόλεπτο της ύπαρξής μας –κατά την ώρα της σωματικής μας σύλληψης, -εντός ή εκτός μήτρας- έχει δική της πλήρη αίσθηση, συνείδηση, μνήμη κλπ. που την επηρεάζει ψυχοσωματικά για όλη την επίγεια ύπαρξή της.
Γι’ αυτό ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (1907-1991 μ.Χ.) διέγνωνε βαθύτατα ψυχολογικά προβλήματα σε μεγάλους ανθρώπους, παιδιά και εφήβους γιατί οι γονείς τους οι σαρκικοί δεν τους ήθελαν σαν κυήματα και σκεφτόντουσαν να τους εκτρώσουν. Ένιωθαν σαν πεταμένα ‘’ορφανά’’ που οι σαρκικοί τους γονείς ανέχτηκαν να τα μεγαλώσουν και να μην τα πετάξουν. Όλα αυτά βέβαια όταν μετανοήσουν ορθόδοξα γονείς και παιδιά σταδιακά ο Χριστός τα θεραπεύει αλλά όχι αμέσως για να συνειδητοποιούμε τα μαύρα μας τα χάλια, -γονείς και παιδιά- και να διδάσκονται τα παιδιά αυτά να μην επαναλάβουν τα ίδια σφάλματα και λάθη με τους γονείς [2].
Ασυνείδητες εκτρώσεις γίνονται επίσης με την χρήση αντισυλληπτικού χαπιού της μιας ημέρας και με την χρήση ενδομητριακού σπειράματος. (Διαβάστε σχετικά το έγκριτο, εμπεριστατωμένο ιατρικά, άρθρο του π. Ιωακείμ Φωτίου [3]).
Επίσης φοβερά αμαρτάνουμε με τις συνειδητές εκτρώσεις, με την συνειδητή συνεργεία ιατρών γυναικολόγων-ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ. Υπάρχουν όμως και οι ασυνείδητες εκτρώσεις λόγω άγνοιας γονέων και πνευματικών ενίοτε.
Εξηγούμεθα: Ένα στείρο ανδρόγυνο επιθυμεί ολόκαρδα, καλοπροαίρετα, ένα παιδάκι. Αποφασίζει να προχωρήσει σε τεχνητή γονιμοποίηση. Προκαλείται με ειδική ορμονοθεραπεία έκτακτη ωορρηξία στην γυναίκα. Κατόπιν προσλαμβάνει ο γιατρός από τις σάλπιγγες 4-5 ωάρια, τα γονιμοποιεί εκτός μήτρας –in vitro- δανειζόμενος σπέρμα από τον σύζυγο ή συγγενή ή φίλο του ζευγαριού ή δανείζεται σπέρμα από τράπεζα σπέρματος. Τα –in vitro- γονιμοποιημένα ωάρια εξετάζονται και ξεχωρίζονται από τον γιατρό σε ‘’ζωηρά’’ δηλαδή υγιή και σε ‘’κοιμισμένα’’ δηλαδή άρρωστα. Τα ‘’κοιμισμένα’’ πετάγονται στο νεροχύτη του ιατρείου. Αν τα υγιή δεν τα θέλει η μάνα, μερικά από αυτά ή όλα φυλάσσονται μέσα σε αποθήκες ψυχρού αζώτου (-272 βαθμούς κελσίου) για τρία περίπου χρόνια. Η μοίρα τους από εκεί και πέρα είναι προκαθορισμένη και ανάλογη. Συγκεκριμένα ή πετάγονται σαν άχρηστα μετά από 3 χρόνια ή χρησιμοποιούνται για καλλυντικά γιατί περιέχουν πολλά βλαστοκύτταρα ή πωλούνται εντός τριών ετών σε άλλους υποψηφίους γονείς παρένθετους, που αδυνατούν να προσφέρουν δικά τους ωάρια και σπερματοζωάρια και αγοράζουν έτοιμα κατεψυγμένα γονιμοποιημένα ψυχοσωματικά ανθρωπάκια.
Κατά την ολιγόωρη ή τρίχρονη παραμονή τους αυτοί οι πλήρεις ψυχοσωματικοί άνθρωποι, -αδελφοί μας, παιδιά μας-, βιώνουν εντονότατη αρνητική επίδραση στην ψυχή τους έστω κι αν το κορμάκι τους είναι άπλαστο ακόμη. Μη ξεχνάμε ό,τι η ψυχή μας από το 1ο δευτερόλεπτο της ύπαρξής μας –κατά την ώρα της σωματικής μας σύλληψης, -εντός ή εκτός μήτρας- έχει δική της πλήρη αίσθηση, συνείδηση, μνήμη κλπ. που την επηρεάζει ψυχοσωματικά για όλη την επίγεια ύπαρξή της.
Γι’ αυτό ο Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης (1907-1991 μ.Χ.) διέγνωνε βαθύτατα ψυχολογικά προβλήματα σε μεγάλους ανθρώπους, παιδιά και εφήβους γιατί οι γονείς τους οι σαρκικοί δεν τους ήθελαν σαν κυήματα και σκεφτόντουσαν να τους εκτρώσουν. Ένιωθαν σαν πεταμένα ‘’ορφανά’’ που οι σαρκικοί τους γονείς ανέχτηκαν να τα μεγαλώσουν και να μην τα πετάξουν. Όλα αυτά βέβαια όταν μετανοήσουν ορθόδοξα γονείς και παιδιά σταδιακά ο Χριστός τα θεραπεύει αλλά όχι αμέσως για να συνειδητοποιούμε τα μαύρα μας τα χάλια, -γονείς και παιδιά- και να διδάσκονται τα παιδιά αυτά να μην επαναλάβουν τα ίδια σφάλματα και λάθη με τους γονείς [2].
Ασυνείδητες εκτρώσεις γίνονται επίσης με την χρήση αντισυλληπτικού χαπιού της μιας ημέρας και με την χρήση ενδομητριακού σπειράματος. (Διαβάστε σχετικά το έγκριτο, εμπεριστατωμένο ιατρικά, άρθρο του π. Ιωακείμ Φωτίου [3]).
π. Ιωάννης
Τέλος και τω Χριστώ Δόξα.
Υποσημειώσεις:
[1] του π. Ιωάννη ‘’Λόγος περί ομοφυλοφιλίας’’ στον σύνδεσμο εδώ και του αρχιμανδρίτη Σαράντη Σαράντου ‘’Λόγος περί ομοφυλοφιλίας’’ στον σύνδεσμο εδώ και στον σύνδεσμο εδώ για την διδασκαλία σχετικά με την ομοφυλοφιλία των Αγίων γερόντων Αναστασίου Κουδουμιανού, Εφραίμ Φιλοθεΐτη του εν Αριζόνα και αρχιμανδρίτου Αθανασίου Μυτηλιναίου.
Επιπλέον, του αρχιμανδρίτη Σαράντη Σαράντου: «Gay Pride»… καί τά ἐπίλοιπα περί ὁμοφυλοφιλίας στον σύνδεσμο εδώ.
[2] Βλέπε σχετικά ‘’Βίος και Λόγοι’’ Όσιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβιτης, έκδοση Ιεράς Μονής Παναγίας Χρυσοπηγής Χανίων, Κρήτη
[3] Διαβάστε το άρθρο του π. Ιωακείμ Φωτίου, Πρωτοσυγκέλλου της Ιεράς Μητροπόλεως Μόρφου με τον τίτλο: ‘’Το ενδομήτριο σπείραμα’’ (το κοινώς ‘’σπιράλ’’ ή ‘’coil’’ ή ‘’δαχτυλίδι’’) στον σύνδεσμο εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου